Skąd ta powódź

I znowu nas zalała - tym razem jednak nie krew ale prozaiczna ulewa. Po raz kolejny południe Polski stoi pod wodą. Oczywiście można wiele dyskutować na temat przyczyn tego stanu rzeczy i skarżyć się na zaległości i niedociągnięcia w kwestii ochrony przeciwpowodziowej. Nie zmieni to jednak niczego w tym, że powodzie nalezą do naturalnych zjawisk przyrodniczych i nie dadzą się przez człowieka ujarzmić.

Mimo to chętnie byśmy poznali przyczyny wystąpienia tego zjawiska. Oczywiście nie mam na myśli takich trywialności jak uzasadnienie powodzi  wystąpieniem niżu genueńskiego. Tego typu odpowiedzi nie są dla mnie żadnym wytłumaczeniem ale jedynie stwierdzeniem zależności.

Dla mnie o wiele ważniejsze jest pytanie, co tak naprawdę powoduje powstanie ekstremalnych zjawisk pogodowych?

I na to pytanie moja teoria daje bardzo przekonywującą odpowiedz. Oczywiście  dla tych czytelników którzy są w stanie wyjść poza zaścianek współczesnej nauki.

Pisałem już o tym wielokrotnie, że za powstanie niżów czy tez wyżów barometrycznych oraz za zmiany temperatur atmosfery jest odpowiedzialne Tło Grawitacyjne, czyli wartość pola oscylacji podstawowych jednostek przestrzeni.

Ta wartość z kolei jest uzależniona od wzajemnego położenia planet w naszym Układzie Słonecznym. Konkretnie chodzi o wpływ koniunkcji i grupowania się planet naszego US.

O znaczeniu tego zjawiska pisałem już wielokrotnie w związku z tornadami i tajemniczymi efektami akustycznymi obserwowanymi na całym świecie a dotychczas nie znajdujących wytłumaczenia w ramach obowiązującego paradygmatu.

http://pogadanki.salon24.pl/412161,implozja-atmosferyczna-zwiastunem-trzesienia-ziemi

http://pogadanki.salon24.pl/434134,morderczy-wybuch-na-sloncu

Również w moich ostatnich dwóch notkach o przymrozkach przygruntowych

http://pogadanki.salon24.pl/582897,przygruntowy-przymrozek

http://pogadanki.salon24.pl/582897,przygruntowy-przymrozek

zwróciłem uwagę na to jaką specyficzną sytuację mieliśmy w dniu 11.05.2014 związana z koniunkcją Saturna i Ziemi oraz wyjściem naszej planety ze zgrupowania planet między Jowiszem a Saturnem (Grafika 1).

Moje ostrzeżenia o globalnym spadku temperatur jak i o niebezpieczeństwie wystąpienia ekstremów pogodowych potwierdziło się w całej pełni

Dokładnie w trakcie koniunkcji i zaraz po jej zakończeniu wystąpiły katastrofy pogodowe w USA 

http://www.weather.com/news/weather-winter/winter-storm-zephyr-state-state-impacts-20140511

jak i w Chinach, gdzie w mieście Senchen, największe od lat ulewy dosłownie zamieniły to miasto w jedno wielkie jezioro.

http://www.scmp.com/news/hong-kong/article/1510155/downpour-shenzhen-cripples-rail-link-hong-kong-guangzhou

Oczywiście na tym nie koniec i zjawisko ekstremalnych opadów deszczu dotknęło też Europe i Polskę. Wprawdzie tym razem powodzie w Polsce nie były rekordowe za to na Bałkanach mieliśmy do czynienia z powodzią stulecia.

To nie koniec tych ekstremów i również w A. Południowej a konkretnie w Brazylii pogoda zwariowała. W San Paulo spadł grad zasypując to miasto kompletnie.

http://www.bbc.com/news/world-latin-america-27480034

Jak więc możemy wytłumaczyć to nagromadzenie katastrof pogodowych na świecie?

W tym celu proponuje zapoznać się z moimi starszymi notkami na temat prognozowania pogody.

http://pogadanki.salon24.pl/495992,o-pogodzie-inaczej

http://pogadanki.salon24.pl/496686,moja-prognoza-pogody-na-rok-2013

Mechanizmy pogodowe które tam opisałem mają uniwersalny charakter i również w przypadku ostatniej powodzi były za nią odpowiedzialne.

Jak widzimy główną przyczyną były zmiany warunków bazowych zjawisk fizycznych na Ziemi objawiających się w zmianach proporcji w jakiej znajdują się podstawowe parametry ziemskiej atmosfery.

Już pod koniec wzeszłego roku Ziemia znalazła się w strefie zgrupowania się planet miedzy Jowiszem i Saturnem. Podniosło to wartość Tła Grawitacyjnego i materia ziemska została zmuszona do oscylacji ze wzmożoną częstotliwością. Oczywiście oznaczało to też że generowana przez wakuole przestrzeń uległa zmniejszeniu. Odpowiednio do tego zmniejszyła się też wielkość atomów oraz zbudowanych z nich molekuł a co za tym idzie również stosunek wzajemny gazów ziemskiej atmosfery. Ostatnia koniunkcja z Saturnem pogłębiła jeszcze bardziej to zjawisko i częstotliwość materii ziemskiej w tym roku osiągnęła swoje maksimum.

Szczególnie na materię w stanie gazowym miało to bardzo duży wpływ i gazy atmosferyczne, w tym para wodna, relatywnie szybko przystosowały się do nowych warunków brzegowych. To w jaki sposób atomy reagują na zmiany TG zależy od ich budowy wewnętrznej.

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2013/06/o-istocie-natury-czesc-pierwsza.html

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2013/06/o-istocie-natury-czesc-druga-zacznijmy.html

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2013/06/o-istocie-natury-czesc-druga-zacznijmy.html

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2013/06/o-istocie-natury-czesc-trzecia-co-to.html

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2013/07/normal-0-21-false-false-false-de-x-none.html

Atomy zbudowane z malej ilości wakuol reagują oczywiście gwałtowniej na takie zmiany. To znaczy woda, w składzie której występują atomy wodoru jest w stanie najbardziej z wszystkich substancji gazowych w atmosferze zmienić swoją wielkość. W przypadku gwałtownych wzrostów TG molekuły pary wodnej maleją dramatycznie i ich ilość w jednostce objętości atmosfery rośnie odpowiednio bardzo gwałtownie.

http://pogadanki.salon24.pl/412161,implozja-atmosferyczna-zwiastunem-trzesienia-ziemi

http://pogadanki.salon24.pl/432825,apocalypse-now-dlaczego

Jednak ten stan nowej równowagi gazowej przy zwiększonych wartościach TG był bardzo krotki i jednocześnie z zakończeniem koniunkcji z Saturnem Ziemia wyszła ze zgrupowania planet. Miało to dramatyczny wpływ na atmosferę ziemską. Atomy gazów gwałtownie zwiększyły swoja objętość przy czym para wodna zareagowała na ten spadek najbardziej i molekuły wody stały się  większe. Jednocześnie grubość atmosfery ziemskiej wzrosła gwałtownie przy globalnym zmniejszeniu jej temperatury. Musiało to doprowadzić do przesycenia pary wodnej w wysokich warstwach atmosferycznych i wytworzenia wielkich frontów burzowych. Cały nadmiar wody w atmosferze musiał wydzielić się z niej i opaść na Ziemię w formie śniegu, deszczu czy też gradu. Tak jak to widzimy na zaprezentowanych linkach.

Mieliśmy więc tu do czynienia z podobnym zjawiskiem jakie wystąpi w przesyconym roztworze po obniżeniu jego temperatury. Nadmiar rozpuszczonych w nim związków musi się z niego wytrącić.

Podobna sytuacja nastąpiła w atmosferze ziemskiej gdzie w tym ogromnym zbiorniku roztworu gazów musiał wytracić się ten składnik którego było tam nadmiar czyli woda.

Oczywiście zjawisko to miało globalny charakter i zostało zarejestrowane na wszystkich kontynentach.

Nasuwa się jednak pytanie co mogłoby się zdążyć, jeśliby zmiany TG miały jeszcze bardziej gwałtowny charakter. Oczywiście spowodowałoby to katastrofę przy której ostatnia powódź byłyby po prostu bez znaczenia.

W istocie, w historii ludzkości zdarzały się już częściej podobnego typu zjawiska jak ostatnio, ale o o wiele większej intensywności.

Przykładem może być tak zwana powódź Magdaleny

http://en.wikipedia.org/wiki/St._Mary_Magdalene%27s_flood

w lipcu roku pańskiego 1342 (Grafika 2)

Zauważymy bardzo duże podobieństwa pomiędzy położeniem planet w trakcie tamtej powodzi a obecną z tą różnicą że zgrupowanie planet było o wiele ściślejsze a wiec i wartości TG o wiele wyższe. W tych warunkach przesycenie atmosfery parą wodną po wyjściu Ziemi ze zgrupowania planet było o wiele większe i opady bardziej intensywne.

Identyczna sytuacje mieliśmy też w trakcie innej wielkiej powodzi na terenie Polski w lecie roku 1813 gdzie również i tym razem Ziemia wyszła ze zgrupowanie planet i wartość TG spadła zdecydowanie. (Grafika 3)

Inaczej możemy też spojrzeć na zagadnienie legend i podań wielu cywilizacji ludzkich z powtarzającym się wątkiem potopu. Zjawisko katastrofalnych powodzi obejmujących całą Ziemię jest po prostu naturalnym przejawem zjawisk pogodowych na Ziemi i powtarza się w regularnych odstępach.

Jeśli będziemy argumentować odwrotnie to musimy przyjąć że proces stopniowego wzrostu wartości TG na Ziemi musi prowadzić do wystąpienia dłuższych okresów suszy i katastrof z nią związanych, ale o tym może przy innej okazji.

Przygruntowy przymrozek

Przygruntowy przymrozek.

Zbliżają się zimni ogrodnicy i wielu działkowców zadaje sobie pytanie jak to będzie z przymrozkami w tym roku. Sadzić pomidory do gruntu już teraz czy czekać jeszcze na lepsze czasy?

Oczywiscie temat ten interesuje nie tylko działkowców ale jest również w sferze zainteresowań naukowców.

Niestety jak zwykle kończy się na zainteresowaniu, o zrozumieniu problemu nie ma nawet mowy.

Zdawałoby się że tak banalna sprawa jak przymrozek przygruntowy nie ma w sobie nic niezrozumiałego i nasi bohaterscy fizycy już dawno wyjaśnili wszelkie niejasności w tej sprawie.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Przymrozek

Tymczasem to prozaiczne pytanie w dalszym ciągu jest dla nauki kompletną zagadką.

Dlaczego tak jest, możemy zobaczyć na zamieszczonej grafice, 

przedstawiającej przebieg wykresu temperatury powietrza w ciągu ostatnich 24 godzin. Przebieg ten jest typowy z tą różnicą że dzisiaj było wyjątkowo ciepło z powodów o których wspomnę w dalszej części artykułu.

Na pierwszy rzut oka nie ma na tym wykresie nic interesującego. Cieplej w dzień, zimniej w nocy, gdyby nie to załamanie temperatury od godziny 4:30.

To niesamowite ale fizycy patrzą na takie wykresy, jak sroka w gnat, od dziesięcioleci i w ich zakutych łbach ani przez moment nie pojawiły się wątpliwości co do słuszności przedstawionych przez nich mechanizmów zjawisk pogodowych.

Przecież nawet ostatni gamoń musi na tym przykładzie widzieć, nielogiczność teorii fizycznych i ich sprzeczność z realiami.

Dlaczego przez całą noc temperatura kształtowała się na poziomie 16 °C by nagle spaść o dwa stopnie i to właśnie w tym momencie gdy na dworze zrobiło się już jasno i lada moment miało wzejść słońce.?

Jak to możliwe że właśnie w momencie wschodu Słońca temperatura spadła znowu ciut bardziej.

Na chłopski rozum coś tu przecież nie gra. Przyroda włącza grzejnik a tu powietrze zamiast się ogrzać to się oziębia.

Oczywiscie nasi durni fizycy udają że wszystko jest w porządku. Natychmiast tworzą średnie albo trendy i wszelkie niezgodności znikają w ich statystycznych manipulacjach jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. W końcu nie na darmo to spadkobiercy takich alchemistów jak Newton.

W ten sposób od lat mogą ludziom nawijać makaron na uszy a oni, jak te cielaki boże, rozdziawiając gęby i nie rozumieją  ani w ząb.

To obniżenie temperatury kłóci się z nasza logiką, bo jeśli Słońce rzeczywiście ogrzewa Ziemie na zasadzie wchłaniania przez materię energii fotonów promieniowania słonecznego to przecież temperatura w żaden sposób nie może spaść akurat tam gdzie to następuje czyli w bezpośredniej bliskości gruntu.

Odwrotnie, w momencie kiedy pojawi się jutrzenka powinniśmy obserwować stopniowy wzrost temperatury. Tymczasem każdy górol wie że jak robi się jasno to niebezpieczeństwo przymrozków gwałtownie rośnie.

Oczywiscie wytłumaczenie tego fenomenu w ramach mojej teorii jest bardzo proste. Temperatura powietrza nie jest regulowana tylko przez promieniowanie słoneczne ale cała materia ziemska posiada wewnętrzny potencjał temperaturowy wynikający z obecności Tła Grawitacyjnego, czyli zdolności generacji przestrzeni przez pojedynczą jej jednostkę.

Zmiana tego potencjału wpływa na oscylacje wielkosci atomów a w dalszej kolejności molekuł materii.

Lokalnym centrum pola Tła Grawitacyjnego jest nasze Słońce, a dokładniej mówiąc, centrum naszego Układu Słonecznego (co w praktyce jest prawie ze tożsame).

Ziemia należy wprawdzie do małych planet, ale zmiany wartości TG zaznaczają się rowniez w zależności od tego czy dany obszar znajduje się bliżej Słońca czy też jest od niego bardziej oddalony. Innymi słowy w trakcie doby występują cykliczne wahania tej wartości związane z obrotem naszej planety.

W nocy wartość lokalnego TG oczywiście jest najniższa i w związku z tym materia ziemska w niewielkim stopniu zmniejsza częstotliwość własnych oscylacji. Odpowiednio wzrasta ich amplituda i ten mechanizm działa stabilizująco na temperaturę materii nie dopuszczając do jej drastycznego spadku.

W momencie wschodu Słońca zaznacza się proces odwrotny. Nie tylko wzrasta wartość TG na skutek zmiany pozycji Ziemi względem Słońca, co dochodzi do tego jeszcze dopływ fotonów pochłanianych przez atmosferę ziemską. Atmosfera ta jest w pewnym sensie naczyniem o skończonej objętości wypełnionym całkowicie oscylującymi wakuolami (czyli podstawowymi jednostkami przestrzeni) i to niezależnie od tego czy wakuole te związane są w formie materii czy też występują w formie swobodnej budując naszą przestrzeń. Jeśli teraz do tej objętości dojdą kolejne wakuole w formie fotonów promieniowania słonecznego to musie to oznaczać zmniejszenie możliwości ekspansji dla każdej z tych wakuoli z osobna.

Oznacza to jednak wzrost częstotliwości ich oscylacji oraz odpowiedni spadek amplitudy.

A to oznacza w okresie przejściowym, kiedy Słońce nie ukazało się jeszcze w pełni nad horyzontem, że materia ziemska zacznie wykazywać przejściowo mniejsza zdolność do oscylacji własnych a to znaczy jej temperatura musi spaść. Szczególnie silnie musi się to oczywiście zaznaczyć na powierzchni granicznej wchłaniania fotonów promieniowania słonecznego czyli tuż przy powierzchni gruntu.

I to jest właśnie cały mechanizm powstawania przymrozków przygruntowych.

No a jak to się ma do sytuacji obecnej. Aby to wyjaśnić musimy spojrzeć jaka jest sytuacja z poziomem lokalnego TG w Układzie Słonecznym w dniu obecnym a w szczegolnosci jakie jest położenie Ziemi w stosunku do innych planet (Grafika 2).

Widzimy że Ziemia zbliża się do koniunkcji z Saturnem co powoduje systematyczny wzrost średniej wartości TG, niezależnie od jego dobowych oscylacji. Oznacza to że prawdopodobieństwo przymrozków przygruntowych jest niewielkie, przynajmniej do 11.05.2014, to znaczy do momentu koniunkcji z Saturnem.

Po tym terminie Ziemia wyjdzie z obszaru zgrupowania planet wokół Saturna i Jowisza i oznacza to gwałtowny spadek wartości lokalnego TG. Materia ziemska nie jest w stanie przystosować się natychmiast do tych zmian i będzie dalej oscylować z poprzednia częstotliwością a to oznacza że będzie mniej wrażliwa na oscylacje TG co zwiększy dobowe wahania temperatury atmosfery ziemskiej.

Od 12.05.2014 wzrasta więc gwałtownie niebezpieczeństwo przymrozków. Jeśli pogoda w tym czasie będzie bezdeszczowa to okres zagrożenia może trwać nawet do polowy czerwca.

Jeśli wystąpią deszcze to materia będzie w stanie poprzez przejście fazowe wcześniej dostosować się do tych zmian i okres zagrożeń będzie krotki.

A wiec drodzy ogrodnicy nie zapomnijcie przykryć waszych pomidorów na noc.

A nie mówiłem!!!

02.04.2014 miało miejsce trzęsienie ziemi w Chile. Należało ono do najsilniejszych w tym roku i do jednych z silniejszych w historii pomiarów sejsmicznych. Wprawdzie szkody nie są wielkie ale tylko dlatego że miało ono miejsce z dala od lądu, pod dnem oceanicznym.

Już przed rokiem zwróciłem uwagę na to, że teren ten nawiedzi w najbliższej przyszłości silne trzęsienie ziemi.

http://pogadanki.salon24.pl/463534,dzisiaj-dojdzie-do-calkowitego-zacmienia-slonca-pomiedzy-austra

Warunki do takiego trzęsienia stworzyło zaćmienie Słońca w dniu 13.11.2012.

Bezpośrednią przyczyną była seria wybuchów na Słońcu skierowanych w kierunku Ziemi.

Ich szczególną cechą było to że nastąpiły one w krótkim czasie po sobie i były skierowane w tym samym kierunku.

Ponieważ powoduje to większą szybkość ruchu materii wybuchów późniejszych podążających śladem wcześniejszego wybuchu, to już w rejonie Ziemi nastąpiło ich połączenie.

Spowodowało to falę następujących po sobie wzrostów i spadków Tła Grawitacyjnego i było zapalnikiem takich samych procesów na Ziemi. Pech chciał że to właśnie rejon zaćmienia z dnia 13.11.2012 był w tym momencie zwrócony w kierunku Słońca i wystawiony na te oscylacje TG. W rezultacie doszło do raptownych skoków wartości przyciągania ziemskiego co objawiło się trzęsieniem Ziemi.

Mogło się skończyć jeszcze gorzej gdyby te oscylacje przeszły w dudnienie wielkosci molekuł wody w oceanie. Wtedy to nie byłoby kogo tam ratować.

Darmowa energia. Przykład drugi

W mojej poprzedniej artykule przedstawiłem przykład urządzenia wykorzystującego oscylacyjne zmiany objętości gazu zamkniętego w szczelnym zbiorniku do produkcji energii elektrycznej.

Omawiane zmiany objętości są wynikiem oscylacji wartości Tła Grawitacyjnego i związanymi z tymi oscylacjami zmianami wielkosci atomów materii.

Podany przykład takiego urządzenia ma bardziej znaczenia poznawcze niż praktyczne i nie nadaje się (chyba?) ze względu na koszty do wdrożenia technologicznego.

Zasady według których funkcjonuje to urządzenie możemy jednak wykorzystać inaczej i zwiększyć przez to ilość pozyskiwanej energii. W tym celu proponuję najpierw zajęcie się pokrewnym zjawiskiem, zresztą powszechnie znanym, którego ideę wykorzystamy do naszych celów.

Zjawiskiem tym jest energia geotermiczna.

Mało ludzi zastanawia się nad tym, dlaczego występuje w ogóle coś takiego jak wzrost temperatury wraz z głębokością we wnętrzu Ziemi.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stopie%C5%84_geotermiczny

Oczywiście istnieją już wytłumaczenia fizyków, ale to co na ten temat mówi nauka nie może być prawdą.

Co ciekawe również w Polsce obserwujemy fenomen który zdecydowanie przeczy tej zasadzie.

http://www.pgi.gov.pl/pl/instytut-geologiczny-informacje-prasowe/2723-odkryto-wiecznp-zmarzlin-polsce.html

Nie jest więc to wcale takie oczywiste, że temperatura rośnie wraz ze wzrostem głębokości, co widać na przykładzie Udrynia.

Dlaczego jednak obserwujemy w tym rejonie taką anomalię?

Wynika to z budowy geologicznej tego rejonu. Rejon Udrynia obił się zapewne nielicznym czytelnikom o uszy. Nie? No to może słyszał ktoś coś niecoś o Krzemiankach? I tu zapewne powędrują może z dwie ręce do góry. Tak jest, jest to ten rejon w którym odkryto złoża polimetaliczne w obrębie skał metamorficznych Platformy Wschodnioeuropejskiej.

http://www.gigawat.net.pl/archiwum/article/articleprint/1404/-1/94/index.html

Złoża te powstały w rezultacie procesów geologicznych przed około „1.5“ miliarda lat. W trakcie krystalizacji tych mas skalnych doszło do zamrożenia, że tak powiem, częstotliwości oscylacji atomów w obrębie sieci krystalicznej powstających minerałów. Częstotliwość TG była w tym czasie przejściowo bardzo niska. W ten sposób rejon ten tworzy lokalną anomalię TG i wykazuje się zaniżonymi wartościami oscylacji przestrzeni.

http://pogadanki.salon24.pl/438199,kobaltowy-blekit-gor-lodowych

Oznacza to jednak że materia dostająca się z zewnątrz do takiego rejonu musi zmniejszyć częstotliwość własnych oscylacji a tym samym zwiększyć własna objętość i masę. To zmniejszenie częstotliwości oscylacji musi spowodować zmniejszenie się oscylacji molekuł zbudowanych z tych atomów oraz zmniejszyć intensywność oscylacji sieci krystalicznej minerałów.

Zmniejszenie oscylacji molekuł to nic innego jak zmniejszenie temperatury materii.

Tak więc tak zwany Suwalski Biegun Zimna oraz tworzenie się ośrodka wysokiego ciśnienia atmosferycznego w tym rejonie, ma swoja przyczynę w obecności intruzji magmowej w podłożu tego terenu.

Dlaczego więc w innych rejonach Ziemi obserwujemy zjawisko odwrotne?

Wszędzie na Ziemi, z wyjątkiem takich przypadków jak Udryń, częstotliwość oscylacji przestrzeni rośnie wraz z głębokością. Powoduje to też, że zmniejsza się odpowiednio wrażliwość materii na te oscylacje, poniewaz wielkość atomów proporcjonalnie spada. W normalnym przypadku prowadzi to do stałości temperatury materii w skali bezwzględnej (gdyby oczywiście taka istniała) niezależnie od głębokości. Każdy jednak teraz temu zaprzeczy i powie że przecież ten wzrost jest udowodniony przez odpowiednie pomiary. 

Oczywiście to nie jest prawda. 

Pomiary te dokonywane są za pomocą urządzeń zbudowanych z materii znajdującej się na powierzchni Ziemi, a to znaczy, że materia ta wpuszczona w głąb otworu wiertniczego podlega zmianom TG i jest zmuszona do zwiększenia częstotliwości własnych oscylacji, bez możliwości proporcjonalnego zmniejszenia wielkosci budujących ją atomów. Musi to prowadzić do interferencji i zmusza molekuły i sieć krystaliczną do zwiększonych oscylacji. 

Czyli temperatura rejestrowana przez urządzenie pomiarowe rośnie.

http://pogadanki.salon24.pl/388010,o-nieudolnosci-fizyki-w-pomiarze-temperatury

W przypadkach szczególnych, jak np. w trakcie wiercenia rekordowego odwiertu na półwyspie Kola, prowadzi to do paradoksalnych wyników pomiarów temperatury gdzie odpowiednie termometry zarejestrowały ekstremalnie wysokie temperatury w otworze.

Oczywiście takie pomiary są bezwartościowe i nie odpowiadają żadnym realnym wartościom in situ.

Mimo to nie da się ukryć, że fluidy wydobywające się z tak dużych głębokości mają bardzo wysoką temperaturę. Wynika to jednak nie z tego, że ich temperatura była pierwotnie tak wysoka ale z tego, że na drodze w kierunku powierzchni, zmniejsza się systematycznie wartość TG, co oczywiście pogłębia dysproporcje pomiędzy tą wartością a możliwościami powiększenia się wielkosci atomów i prowadzi bezpośrednio do wzrostu oscylacji molekuł.

Czyli temperatura takich fluidów rośnie.

To co opisałem poprzednio wystarcza nam do zmodyfikowania naszego urządzenia tak by zwiększyć jego produktywność. W tym celu posłużymy się znowu szczelnym zbiornikiem ale nie wypełnionym gazem tylko cieczą. Zbiornik ten umieścimy na jak największej głębokości w którejś z nieczynnych kopani na Śląsku. Jego wielkość musi być też wprawdzie znaczna ale zdecydowanie mniejsza niż w pierwszym modelu. Powiedzmy że musiałby on mieć objętość 10000 m³. Kopalnię tę musielibyśmy całkowicie zatopić, a zbiornik połączyć z powierzchnia ziemi przy pomocy rurociągu o średnicy dopasowanej do ilości wody dopływającej do chodników kopalni. Zbiornik ten zaopatrujemy w dwa wentyle umożliwiające przepływ wody tylko w jednym kierunku. Pierwszy umożliwiałby dopływ wody kopalnianej do zbiornika a drugi łączyłby go z rurociągiem kierującym wodę na powierzchnię.

Oscylacje TG prowadziłyby do okresowego wzrostu objętości cieczy w zbiorniku, co prowadziłoby do jej wypływu ze zbiornika w kierunku rurociągu. Przy kolejnej oscylacji powodującej zmniejszenie objętości cieczy w zbiorniku następowałby dopływ wod kopalnianych do zbiornika. Przy następnym takim cyklu cześć wody ze zbiornika wypychana byłaby z rurociągu na powierzchnię Ziemi.

Uzyskalibyśmy więc rodzaj pompy tłoczącej wodę z głębokich warstw na powierzchnię. Co jednak o wiele ważniejsze woda ta w drodze ku powierzchni Ziemi byłaby wystawiona na coraz niższe wartości TG, co prowadzi bezpośrednio do wzrostu wielkosci molekuł wody oraz przyrostu jej temperatury. 

W efekcie pozwala to na znaczne zwiększenie ciśnienia wody w rurociągu i ilość energii w tym strumieniu gwałtownie rośnie. 

W tym przypadku uzyskujemy podwójną korzyść. Po pierwsze ruch strumienia wody możemy wykorzystać do napędu generatora prądu elektrycznego. Po drugie w drodze ku powierzchni wody kopalniane zwiększają swoją temperaturę i możemy je wykorzystać jako źródło ciepła.

Ktoś może się spytać czy nikt dotychczas tego zjawiska nie zaobserwował?

Ależ oczywiście że tak, obserwujemy je stale i ma to bardzo przykre konsekwencje. 

Tak zwane samozapłony węgla na hałdach są przykładem tego jak mocno materia potrafi zwiększyć swoją temperaturę jeśli zostanie wydobyta z dużych głębokości na powierzchnię.

 
Oczywiście metoda ta będzie jeszcze lepiej funkcjonować jeśli nasze urządzenie umieścimy w głębokich warstwach oceanu na głębokości paru tysięcy metrów. Dzięki temu możemy uzyskać dowolnie wielki strumień wody i produkować energię w nieskończonych ilościach. 

Oczywiście również w przypadku oceanu zjawisko które opisałem jest znane i na podobnej zasadzie funkcjonuje też fenomen klimatyczny El Niño w Ameryce Południowej, o czym pogadamy sobie przy innej okazji

Darmowa energia. Przykład pierwszy

Temat „darmowej energii“ fascynuje wielu i wzbudza wiele emocji, zarówno wśród fascynatów jak i fizyków, przy czym ci ostatni drą sobie najczęściej łacha z tak bzdurnej ich zdaniem idei i zwracają uwagę na ograniczenia wynikające z odpowiednich praw termodynamiki.

Jak dotychczas wszystkie próby zbudowania urządzenia dostarczającego energii inaczej niż w znanych procesach jej przekształcenia zakończyły się niepowodzeniem.

Czy jednak ostatnie słowo w tym względzie już zostało powiedziane, w to śmiem wątpić.

Ci co czytają moje notki wiedza już że jestem zwolennikiem istnienia dodatkowego elementu regulującego własności fizyczne wszechświata. Tym elementem jest nieciągła przestrzeń.

Oczywiście musi to prowadzić do tego że obecny paradygmat w fizyce posiada olbrzymie luki wynikające z jego statyczności, gdzie rzeczywistość jest jednak totalnie zmienna.

Prowadzi to do rozbieżności pomiędzy teoriami fizyków a ich doświadczeniami. Rozbieżności te są oczywiście sprytnie pomijane przy pomocy statystyki i tak zwanego rachunku błędów.

Ogólnie można powiedzieć tak że wszystkie wyniki nie zgadzające się z przewidywaniami teorii są już do czasów Galileusza po prostu ignorowane i nie ewaluowane.

Żeby nie zanudzać więcej bezsensownością fizyki chciałbym zwrócić uwagę na to że obecność Tła Grawitacyjnego ma oczywiście olbrzymie znaczenie dla przebiegu zjawisk fizycznych na Ziemi.

Zwróciłem już szereg razy uwagę na konsekwencje tego dla przebiegu procesów geofizycznych na Ziemi. Miedzy innymi na to, że zmienność TG pod wpływem wybuchów słonecznych może doprowadzić do dramatycznych zjawisk atmosferycznych na Ziemi w formie cyklonów czy tez trąb powietrznych.

http://pogadanki.salon24.pl/434134,morderczy-wybuch-na-sloncu

Oczywiście tego typu zjawiska ze względu na ekstremalne natężenie nie za bardzo nadają się jako źródło dla pozyskiwania energii. Ale oczywiście zmiennosci TG nie ograniczają się tylko do tego typu zjawisk ale są w znacznie mniejszym natężeni obserwowane ciągle.

Tak jak już to opisywałem w moich notkach, zwiększenie wartości TG jest równoznaczne ze zwiększeniem częstotliwości oscylacji podstawowych jednostek przestrzeni wakuol. Oznacza to jednak ze w przypadku molekuł materii, która jest niczym innym jak związkiem wakuoli,  

musi to prowadzić do zwiększenia częstotliwości jej składowych a tym samym do zmniejszenia ich wielkosci Ponieważ każdy atom takiej molekuły reaguje odrębnie na takie zmiany musi to prowadzić w następnym etapie do zburzenia harmonii oscylacji jej składowych i powiększenia ruchów takiej molekuły objawiającego się w podwyższeniu temperatury i objętości. Oczywiście zmniejszenie wartości TG prowadzi do odwrotnych zjawisk.

I tu dochodzimy do sedna naszego rozumowania. Jeśli tak, to w zamkniętym zbiorniku musi się to objawić w regularnych wahaniach ciśnienia zawartego w tym zbiorniku gazu. Oczywiście w przypadku niewielkich zbiorników zmian tych nie zaobserwujemy bo są one zbyt małe. Inaczej ma się sprawa ze zbiornikami o bardzo dużej objętości. Tam muszą być obserwowane ciągle zmiany ciśnienia w ich wnętrzu, co oczywiście można wykorzystać do produkcji energii elektrycznej.

Przykładowo taki generator energii składał by się z ze szczelnego zbiornika o pojemności powiedzmy 100000 m³ wypełnionego np. CO2, z racji struktury tej molekuły reagującej szczególnie mocno na zmiany TG, oraz mniejszego elastycznego zbiornika w formie balonu. Pomiędzy nimi musiałaby się znajdować turbina zdolna do obracania generatora prądu niezależnie od kierunku przepływu gazu.

Urządzenie produkowałoby energie korzystając z cyklicznych zmian ciśnienia w zbiorniku głównym

Jest to wprawdzie dość prymitywne wykorzystanie TG ale niewątpliwie bardzo proste w realizacji.

W następnych notkach z tego cyklu podam inne sposoby na uzyskiwanie „darmowej energii“.