Gigantyczny cyklon na Saturnie

Raz na 30 lat oblicze Saturna ulega dramatycznej zmianie. Nie wiadomo skąd w atmosferze Saturna pojawiają się gigantyczne zaburzenia przy których ziemskie cyklony wyglądają jak miniaturki.

Najciekawsze jest to, że w centrum takiego zawirowania panują temperatury przewyższające normalny ich stan o ponad 100°C (Rys 1).

Niesamowite jest również to, że zjawisko to pojawia się tak regularnie i koresponduje z czasem obiegu Saturna wokół Słońca, mogłoby więc mieć do czynienia z pogodą na tej planecie. Sprawa nie jest jednak taka prosta ponieważ cyklony te pojawiają się tylko na półkoli północnej i to zamiennie, albo w rejonie bliskim równika albo w wyższych szerokościach „saturograficznych”.

http://www.nature.com/ngeo/journal/vaop/ncurrent/full/ngeo2405.html

Nawet jednak gdybyśmy założyli że są to zmiany związane z pogodą, to nie można tego nie zauważyć, że cykl ich występowania jest trochę dłuższy niż czas pełnego obrotu planety wokół Słońca. Do tego dochodzi też to, że na skutek odległości od Słońca, zmiany intensywności promieniowania słonecznego są tak minimalne, że nie mogą w żaden sposób wytłumaczyć tak drastycznego skoku temperatury jak to obserwujemy na Saturnie.

Oczywiście jak w wielu innych przypadkach za tym zjawiskiem ukrywają się zmiany w wartościach Tła Grawitacyjnego w rejonie tej planety a konkretnie występowanie koniunkcji pomiędzy Saturnem a Jowiszem w okresie nieco dłuższym jak 30 lat. Dodatkowym warunkiem jest zgrupowanie się planet po jednej stronie Słońca.

Ostatnia taka koniunkcja miała miejsce w roku 2010 w miesiącu sierpniu (Rys 2).

Spowodowało to takie samo zjawisko jakie występuje przy tworzeniu się huraganów i cyklonów na Ziemi co opisałem poprzednio w moich artykułach.

http://pogadanki.salon24.pl/463534,dzisiaj-dojdzie-do-calkowitego-zacmienia-slonca-pomiedzy-austra

Ze względu na wielkość Saturna, tego typu Hot Spots są też odpowiednio większe. Cały proces wymaga też znacznie więcej czasu aby się rozwinąć i do wystąpienia cyklonu po zajściu koniunkcji  upływają około 4 miesiące.

Oznacza to, że następnym razem do odpowiedniej koniunkcji dojdzie w październiku roku 2040 a powstanie cyklonu zaobserwujemy w lutym 2041 roku (Rys 3). 

W dłuższym czasie dojdzie też do przesunięcia się stref w których tworzą się te cyklony i za około 100 do 150 lat przesuną się one na południową półkulę Saturna.

Opisane zjawisko jest jeszcze jednym dowodem tego, że współczesna fizyka i nauki przyrodnicze mijają się, delikatnie mówiąc, z rzeczywistością.