O fikołkującej Ziemi

Jednym z najbardziej fascynujących zjawisk w przyrodzie jest zdolność niektórych ciał niebieskich do raptownej zmiany swojej orientacji w przestrzeni. Typowym przedstawicielem tej grupy jest księżyc Hyperion, u którego orientacja osi jego obrotu ciągle się zmienia i księżyc ten koziołkuje na swojej orbicie.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Hyperion_%28ksi%C4%99%C5%BCyc%29

Hyperion jest przykładem ekstremalnej formy takiego zachowania. Inne ciała niebieskie z tej grupy wykonują takie fikołki sporadycznie i do tej grupy należy też Ziemia. Dotychczas „nauka” ignorowała taką możliwość, zdając się na biblijne zapewnienia o niezmienności i doskonałości dzieła Bożego.

Niestety te biblijne majaczenia nie mają z realiami nic wspólnego i nasza rzeczywistość jest wysoce zmienna, w części podlegająca nawet chaotycznym zmianom.

O takiej naturze orbity naszej planety pisałem już w przed rokiem zwracając uwagę na to, że tak zwane przebiegunowania na Ziemi nie mają nic wspólnego z zaburzeniami jakiegoś enigmatycznego dynama związanego z jej jądrem ale są rezultatem fizycznego obrotu osi Ziemi o 180° w przestrzeni.

http://pogadanki.salon24.pl/486986,o-przyczynach-przybiegunowania-ziemi

Ostatnie trwałe przebiegunowanie miało miejsce przed około 780000 lat. Tak zwane przebiegunowanie Brunhes-Matuyama stanowi jednocześnie granicę pomiędzy dolnym i środkowym plejstocenem, co oznaczało też znaczący przełomem w warunkach panujących na Ziemi, na tyle ważny, aby uznać to przyjście za granicę między odrębnymi epokami geologicznymi.

Dotychczas granicę tę datowano w dużym przedziale czasowym pomiędzy 770000 i 790000 lat.

Włoskiemu naukowcowi Leonardo Sagnottiemu z Narodowego Instytutu Geofizyki i Wulkanizmu w Rzymie udało się tę datę sprecyzować. Podstawa tego były jego badania wulkanicznych osadów w niecce Sulmona na wschód od Rzymu w której to, w podanym poprzednio okresie, dochodziło do prawie że ciągłego odkładania się wulkanitów, co pozwoliło na precyzyjne ustalenie interesującej nas daty. Okazało się mianowicie, że przejście to nastąpiło dokładnie przed 786000 lat..

http://gji.oxfordjournals.org/content/199/2/1110

Wyniki dalszej analizy zszokowały „naukowców”. Okazalo się że samo przejście pomiędzy odwróconym a obecnym kierunkiem pola magnetycznego nastąpiło prawie że natychmiastowo. „Naukowcy” przyjęli że musiało ono trwać krócej niż 100 lat, co jest wartością i tak zawyżoną.

Dodatkową niespodzianką było to, że w przeciwieństwie do obecnie obowiązujących przesądów „naukowych” nie wystąpiły żadne stadia pośrednie z polami magnetycznymi w rejonie równikowym. Stwierdzono również, że w okresie poprzedzającym wystąpiła faza fluktuacji pola magnetycznego ze znacznymi osłabieniami jego „siły” jak i szybkiego oddalania się biegunów magnetycznych od osi obrotu Ziem.

Niepokojące jest to, że już od dłuższego czasu obserwuje się podobne zachowanie biegunów magnetycznych współcześnie i nie jest wykluczone, że kolejny fikołek Ziemi za pasem.

Konsekwencje tego muszą być dla ludzkości katastrofalne i w praktyce oznaczać będą „Koniec Świata” Nie tylko może spowodować to dramatyczne natychmiastowe zmiany klimatu, olbrzymie zaburzenia atmosferyczne, czy też monstrualne tsunami, co w dalszej perspektywie zwiększy aktywność geofizyczną na Ziemi do nieznanych w historii rozmiarów. Nie bez przyczyny na dnie oceanów obserwuje się przebiegające równolegle do osi grzbietów oceanicznych strefy o przeciwnym namagnesowaniu minerałów. Strefy te tworzyły się właśnie bezpośrednio po przebiegunowaniu ponieważ warunki fizyczne w tych okresach na Ziemi ulegają dramatycznej zmianie, co w konsekwencji prowadzi do gigantycznych wylewów skał wulkanicznych na powierzchnię naszej planety i stopniowy wzrost wielkości Ziemi. Po każdym takim zjawisku Ziemia zwiększa swój promień w sposób znaczący. Dla przyrody i tym samym dla człowieka, panujące w tym czasie warunki środowiskowe są zabójcze i z dużym prawdopodobieństwem doprowadzą do wymarcia naszego gatunku. W najlepszym razie cofną naszą cywilizację do epoki kamiennej, co tak na marginesie, dopasuje ją do poziomu intelektualnego naszych obecnych elit.