Słowianie prawdziwymi założycielami Rzymu. Cześć trzecia

Słowianie prawdziwymi założycielami Rzymu. Cześć trzecia

W poprzednich odcinkach udało nam się wydzielić poszczególne wyrazy z pierwszego zdania 

na tym antycznym naczyniu oraz odczytać ich znaczenie co pozwala nam teraz na dokonanie jego właściwego tłumaczenia.

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2017/07/sowianie-prawdziwymi-zaozycielami-rzymu.html

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2017/08/sowianie-prawdziwymi-zaozycielami-rzymu.html

W swoim pierwszym, najłatwiej rozpoznawalnym znaczeniu, zdanie to wyglądało następująco:

co w transkrypcji na polski alfabet odczytujemy w następujący sposób

„IOVEi ŻIOI SIBA KAG I A IŻE TIO TEGO IŻIO VIDET ZA”

Zdanie to przetłumaczymy następująco:

„Jowisz żyje sobie tak jak i ja, tylko to jego życie jest przewidywalne”.

To zdanie odpowiada przekonaniu starożytnych Słowian, że Bogowie „widzą” przyszłość.

Ta umiejętność zobaczenia tego co nas w przyszłości oczekuje była jedną z ważniejszych potrzeb ówczesnych ludzi i stała się przyczyną wykształcenia się specjalnej grupy kapłańskiej wśród ludów starożytnych Słowian zajmującej się tylko przewidywaniem przyszłości.

http://krysztalowywszechswiat.blogspot.de/2017/04/nastepne-tumaczenia-etruskich-napisow.html

Ale i współcześnie wielu oddałoby wszystko, gdyby mogli poznać to, co ich wkrótce oczekuje.

To właśnie jest tematem drugiego przesłania tego zdania.

Można je bowiem odczytać również trochę inaczej jako:

„IOVEi ŻIOI SIBA KAG I A IŻE TIO TEGO IŻIO ZAVIDET”

„Jowisz żyje sobie tak jak ja, ale to jego życie jest do pozazdroszczenia”

Poza tymi dwoma prostymi rozwiązaniami istnieją jednak i dalsze.

W kolejnej wersji zdanie to relatywizuje zalety przewidywalności przeszłości nie tylko dla ludzi ale i dla Bogów.

Autor zwraca tu uwagę na dylemat przed jakim staje ten, który wie jak jego przyszłość będzie wyglądać. Niezależnie od tego jak ona będzie, osoba taka staje przed sytuacją braku podstawowego elementu który czyni nasze życie wartościowym i interesującym a mianowicie jego nieprzewidywalności. Tylko to daje bowiem naszemu życiu sens i jest motorem naszych działań.

Znając naszą przyszłość tracimy całą motywację aby w naszym życiu zmienić coś na lepsze. Co gorsza tracimy jeszcze to co motywuje nas do działania, a mianowicie chęć poznania tego czego jeszcze nie znamy i nie rozumiemy. Nasze życie staje się w wyniku tego „martwe”

I to właśnie przesłanie przekazuje nam autor tej inskrypcji w swojej trzeciej, rozbudowanej wersji tego zdania.

które możemy podzielić na następujące wyrazy:

„IOVEi ŻIOI SIBA KAG I A IŻE TIO TEGO IŻIO VIDET ZATOGI”

„Jowisz żyje sobie tak jak ja, ale w swoim życiu widzi tylko trwogi”

Wydawało się już że tym samym rozwiązaliśmy już wszystkie zagadki tego napisu. To jednak nie jest prawdą. Ciągle nierozwiązana jest jeszcze zagadka tej dziwnej litery niepasującej do etruskiego ewentualnie łacińskiego alfabetu.

Jednak aby być tego pewnym, że nasze rozważania są prawidłowe, również i w tym przypadku musimy postarać się o prawidłową interpretację.

I ta, co dla niektórych, może okazać się szokująca.

Nasi antyczni przodkowie odsłaniają nam w tym zdaniu nie tylko swoją filozoficzno-intelektualną stronę, ale również swoją przyziemną naturę.

Moim zdaniem przybliża to nam ich jeszcze bardziej i bądźmy szczerzy, w tych sprawach nie różnimy się od nich ani o jotę.

Zdanie to po rozszyfrowaniu decydującej grupy znaków 

 

i podzielone już na poszczególne wyrazy wygląda tak:

„IOVEi ŻIOI SIBILE I LIGIA IŻE TIO TEGO IŻIO VIDET ZA TOGI”

Widzimy więc ze nasz tajemniczy znak musiał przyjąć taką właśnie formę jaka widzimy abyśmy mogli w nim rozpoznać również literę „E”.

Podane zdanie tłumaczymy jako:

„Jowisz rżnie Sybillę i łga, tylko że ta jego „piła” wygląda zza togi”

Słowo „toga” odnosi się oczywiście do uroczystego odzienia bogów i elitarnej części społeczności etruskiej.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Toga

Słowo "SIBILE" dotyczy oczywiście Sybilli, wróżki przepowiadającej przyszłość.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sybilla_(mitologia)

Wprawdzie trochę niecenzuralne, ale to zdanie jest przykładem wyjścia z dylematu jaki ujawnia się Etruskom rozważającym konsekwencje przewidywalności przyszłości.

Ich zdaniem jedynym wyjściem Bogów z tej sytuacji jest ignorowanie tej możliwości i kształtowanie przyszłości według ich własnych potrzeb.

To rozwiązanie ma oczywiście również konsekwencje dla ludzi.

Pozwala nam bowiem na odstąpienie od idei nieuchronności zadanego nam losu i zwraca nam naszą „wolną wolę” z powrotem.

W następnym odcinku zajmiemy się pozostałymi zdaniami z tego napisu.

CDN.